حقایقى جالب درباره ى الماس دریاى نور

الماس دریای نور (Sea of Light) با وزن ١٨٢ قیراط (٣٦ گرم) یکی از بزرگترین الماس های برش خورده جهان است .  رنگ صورتى (گلبهى) الماس دریاى نور یکی از نادرترین  در میان الماس هاى موجود است.

از لحاظ تاریخی معروف ترین الماس های صورتی متعلق به کشور هند مى باشند. از این لحاظ رتبه اول به الماس مستطیل شکل دریا نور تعلق مى گیرد، که یکی از الماس های بزرگ تاریخ است. این الماس بینظیر گلبهى رنگ در موزه جواهرات ملی ایران قرار دارد. در سال ۱۷۳۹ میلادی ، این الماس‌ برلیان افسانه ای  همراه با زوج این الماس کوه نور بعد از پیروزى جنگ هند، توسط نادر شاه افشار به ایران آورده شد. ارزش دریا نور  چنان است که به عنوان پشتوانهٔ پول ملی ایران "ریال" نیز بود.

تاریخچه دریاى نور :

دریاى نور مانند جفت خود کوه نور از کشور هند استخراج شده است . دریاى نور در ابتدا  متعلق به سلسله کاکتیا یا وارانگل (Kakatiya dynasty) هند بود، سپس توسط سلسله پادشاهی خلجی  و  سلسله گورکانیان هند (امپراتوری مغول) غارت شد.

در سال ١٧٣٩ میلادى، نادر شاه افشار به شمال هند حمله کرد و دهلی را اشغال کرد. نادر شاه به عنوان غنیمت جنگی جهت ترک هند از محمد (امپراطور مغول) مالکیت تمامى خزانه افسانه اى هند را که  شامل جواهرات بى نظیر همچون دریاى نور و علاوه بر آن کوه نور بود و  تخت طاووس را گرفت و  همراه خود به ایران آورد.

در سال ١٧٤٧ میلادى، بعد از مرگ نادر شاه الماس دریاى نور به نوه نادر شاه، شاهرخ‌ میرزا به ارث رسید و سپس در اختیار لطفعلی‌خان زند قرار گرفت. بعد از شکست لطفعلى خان زند دریاى نور به دست محمد خان قارجار افتاد و سپس در خزانه سلسله قاچار قرار گرفت. ناصر الدین شاه قاجار  به شدت به دریاى نور علاقه مند بود و به عنوان زیورالات در بازبند ، کلاه و گل سینه خود استفاده مى کرد و نگهداری الماس افتخاری بود که فقط به افراد بالای رتبه داده مى شد. الماس دریاى نور در حال حاضر بخشى از جواهرات ملی ایران است.

احتمالات و تحقیقات درباره ى الماس دریاى نور :

در سال ١٩٦٥ میلادى، تیم پژوهشی کانادایی از موزه سلطنتی اونتاریو  تحقیقات درباره جواهرات ملى ایران انجام دادند و طبق تحقیقات به این نتیجه رسیدند، که دریاى نور ممکن است قطعه اى از الماس بزرگ صورتى مشهور که متعلق به شاه جهان (امپراتور گورکانی هند- مغول) بود باشد.  

در سال ١٦٤٢ میلادى، جواهرشناس فرانسوی ژان باپتیست تاوِرْنیه (Jean-Baptiste Tavernier) در مجله اى این الماس را توصیف کرد و آن را به نام لوح بزرگ (Great Table diamond) نامید.

الماس لوح بزرگ توسط نادرشاه افشار پس از حمله به هند تصاحب و پس از قتل او ناپدید شد. 

حدس زده مى شود الماس لوح بزرگ  به  قطعات کوچک‌ترى برش خورده باشد و دو الماس دریاى نور (قطعه بزرگ‌تر) و  نورالعین (کوچک‌تر به میزان ٦٠ قیراط ،١٢گرم) امکان دارد که بخشی از الماس لوح بزرگ باشند، که پس از تراش به این دو الماس تبدیل شده‌اند و هم اکنون هر دو الماس دریاى نور و الماس نورالعین بخشى از جواهرات ملى ایران مى باشند.